7 Ocak 2014 Salı

Sinop Rüyası

Yıl 2008. Sinop'ta yaşayan dar gelirli bir ailenin ortanca çocuğuyum. Lise sona yeni geçtim o zamanlar. Okulun ilk günü haliyle. Okul gömleğimin içine giydiğim Ayancıkspor formasıyla kızlara hava atmak için evden çıkıyorum. Çıkıyorum ama ne soğuk. Mart ayındayız deli gibi kar yağmış. Bizim evde zaten iglo gibi. Sobayla ısınıyoruz evin içinde. Hemen üzerime kalın bir şeyler giyindim. Anlaşılan bugün de kızları Ayancıkspor formamla tavlayamayacaktım. Neyse okul servisine atladım. Geçtim en arkaya. Camdan kafayı sarkıtmayalım diye koydukları demir parmaklıkların ardından dışarı bakıyom. Bi an bizim burdaki cezaevi geliyor aklıma. Boru mu lan? Parmaklıklar Ardında çekildi orda. Bu düşüncelere kapılırken zaten okula gelmiş oluyoz. Oğlum bizim burda trafik lambası yok ki. Hemen vardık anlayacağın.

Okula bir giriyorum. Aman Allah'ım. Bu ne güzellik. Kalçaları Kate Upton kıvamında olmasa da bizim karşı evde oturan Necmiye Teyze'nin kalçaları kıvamında bir kız. Yok lan böyle güzellik. Saçlar platin sarısı. Kaşlar simsiyah. Şaşırıyorum tabi bu Tarık Mengüç kıvamına. Neyse, kız kızdır hacı. Gömleğin üst düğmeleri hafiften açıp, Ayancıkspor formamın gözüken üst kısmıyla paçaları dar, okul gömleğinin alt kısmı kazağının altından sarkan, üstten üç düğmesi açık, ten rengi babaanne sütyeniyle seksilikte sınır tanımayan hayatımın aşkının yanına gidiyorum. O da nesi? Amına kodum Fizik hocası geliyor. Anlatıyor bir şeyler de anlamıyorum ki. Annem Lise 1'den sonra beni Sayısal Bölümü'ne verdi. Çünkü Sözel'den bir sik olunmuyodu. Kopyayla falan lise sona geldik ama bu sene üniversite sınavı var. Neyse lan siktir edelim bu konuları. Ben şakşuka sevgilime odaklanayım.


Asi tavırları çok hoşuma gidiyor. Fizik hocası bunu tahtaya kaldırdığında bir eli cebinde duran Teoman asiliğiyle atar yapıyor hocaya. İşte o an fethediyor gönlümü. Dersten atılıyor tabi. Ama olsun. Okuyup ne yapacak? Van'a vali mi olacak? Sıra arkadaşım Hamdi'nin dürtmesiyle kendime geliyorum. ''Bak lan gavat bak'' diyor Hamdi'ciğim. Sikini gösteriyor pezevenk. Daha doğrusu sik kıllarını. Çin aslanı gibi olmuş sik kılları ibnenin. ''Oğlum 1901 yılında jilet bulundu. Git kes şunları'' diyorum. ''Ehe hehe sende çıkmıyo mu lan amuna goduğum tüysüzü'' diyor. Hamdi'den başka arkadaşım yok diye çok üzülüyorum. Zaten Hamdi'yle de ilişkimiz sadece sik kılıyla alakalı. Bunun sebebi de sıra arkadaşı olmamız. Yoksa bu sınıfta sohbet edecek kimsem yok.


Ders bitiyo ve sigara içmeye tuvalete gidiyom. Kravatımın içine sakladığım tek dal L&M'mi çıkarıyorum ve kabine giriyorum. 12 Sos A'dan üç kişi benim kabine sigarayla girdiğimi görür görmez yapışıyorlar. Amına kodum cahilleri. 4 kişi kabinde bok gibi L&M'yi dönüyoruz. Sigaranın süngeri artık dilimi yakmaya başladığından çıkıyorum kabinden. ''Eheheh fenci bebe dayanamadı lan'' diyor içerden ibneler. Ellerim kokmasın diye kolonyalı mendille silerken tuvalete müdür yardımcısı Malik hoca giriyor. Kaçıyorum ben tabi. Yakalanıyor diğer piçler haliyle. Öyle böyle bitiyor gün ve servisime giderken Hamdi geliyor arkamda enseme patlatıyor. ''Bugün cuma enseni kapa'' diyor birde. Ah Hamdi... Lise sona gidiyorsun Hamdi. Sayısal bölümündesin be Hamdi. Belki de üniversiteyi kazanacaksın ve güzel bir işin olacak Hamdi. Gevrek gevrek gülüyor karşımda bir de ibine. Bense etrafımda az önce enseme yediğim şaplağı gören kız var mı diye çaktırmadan bakıyorum. Servise biniyorum ve eve varıyorum. Ev her cuma olduğu gibi kıyamet günü. Annemin misafirleri evde muhteşem bir konken partisi düzenliyorlar. Yok lan ne konkeni. Bildiğin kısır, su böreği, mercimek köftesi falan yiyolar.

Odama hemen gidiyorum ve ben daha üstümü çıkarmadan annem odama geliyo. ''Yabani misin oğlum sen? İn bi aşağa da insanlara selam ver'' diyor. Utana sıkıla aşağı inip, hepsinin elini öpüp, selamlaşıyorum. Karşı komşumuz Necmiye Teyze ıslak ıslak öpüyor yanaklarımdan. Aklıma direk okulda gördüğüm kız geliyor. Yanaklarımı silerek odama çekiliyorum. Hemen Face'ten okulun salaklarının kurduğu grupta kızı arıyorum. Buluyorum ama canım aşkım sanki Deep Web'te bulduğu özel argümanları saklar gibi fotoğraflarını dışarıya saklamış. Üzülüyorum haliyle. Ekleyemiyorum da. Çünkü hocaya yaptığı asiliği korkutuyor gözümü. Bu sırada annem geliyor odama. Günden bana ayırdığı kısır ve bilimum yiyeceği yanında Fanta'yla servis ediyor. Yine Teroldego Rotaliano şarabında bekletilmiş dana eti yiyemediğimiz için üzülüyorum. ''Necmiye Teyzenin çocuğunun doğum günüymüş bugün'' diyor annem. ''Yemeğini ye de hadi git oraya. İnsan içine çık azıcık''diyor.


Öfleye püfleye gidiyorum doğum günü partisine. X Project filmindeki gibi bir doğum günü kuruyorum kafamda. Binaya girdiğimde ise kapıdaki ayakkabı fazlalığını görüyorum ve hayalim daha da canlanıyor gözümde. Zile basıyorum ve Necmiye Teyze'nin adını bile bilmediğim oğlu açıyor kapıyı. Kafasında kukuleta, ağzında üfleyince uzayan düdük gibi şey var. ''Hoşgeldin abi'' diyor. Ayakkapları dışarda soyup, giriyorum içeriye. Bir de ne göreyim? Benim kız orda oturuyor. Tek başına üçlüye oturmuş, telefonunu kurcalıyor sürekli. Zaten ortamda 3 tane kız var. Diğer ikisi küçük. ''Benimkinin burda ne işi var?'' diye düşünüyorken ''Ablam'' diyor Necmiye Teyze'nin oğlu. ''Hassiktir be Rıfat Abi'' tadında bir tepki veriyorum ve gerek komşuluk değerleri, gerekse Necmiye Teyze'nin oğlunun saflığı daha çok ''Annem kızmasın'' korkusuyla vazgeçiyorum bu sevdadan. Zaten öğreniyorum sonradan, benim güzel 18 yaşındaki yarimin, 27 yaşında bir sevgilisi olduğunu. Çaça Şahin arabasıyla kızı okula almaya geliyor arada bir.


Sonra alarm çalıyor. Saat 07:30. Uyanıyorum yine bir sabah. Ağzım kedi ölüsü gibi kokuyor. Ballı sütümle beraber ekmeğe Şokella sürerek kahvaltımı yapıyorum. Ardından dişlerimi az fırçalayıp, okula gidiyorum. Diyojen heykelini falan görüyorum hep. Sinop güzel yer.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder